Родная ад слова «род»

Люты – яшчэ адна зачэпка, каб узгадаць, што мы – беларусы і мова наша – беларуская. Так, менавіта беларуская, нягледзячы на тое, што разам з ёй дзяржаўнай у нашай краіне з’яўляецца і мова руская. У свеце мы не адзіная краіна, дзе ўзаконена некалькі дзяржаўных моў. У якасці прыкладу можна прывесці Швейцарыю, Ірландыю, Канаду, Фінляндыю, на […]

Продолжить чтение

Нацянькі

Вясковаму чалавеку добра вядома значэнне слова “нацянькі”. Наўпрост альбо кароткім шляхам хадзіў і ходзіць кожны з нас, і не раз. Дзеля чаго? Каб сэканоміць час, напрыклад. Але гэты аргумент мае рацыю толькі тады, калі ў абход трэба ісці ладны адрэзак шляху. Але калі мы ўсяго толькі зразаем вугал і пры гэтым топчам газон, то неяк […]

Продолжить чтение

Падарожнічаем па Беларусі

Не мною заўважана, што падарожжы робяць чалавека шчаслівым. І не важна – гэта жаданая паездка за мяжу, да цёплага мора, ці вандроўка па мясцінах роднага краю, які сходжаны, здавалася б, уздоўж і ўпоперак. Аднак з кожнай такой вылазкай па Беларусі ўсё больш упэўніваешся ў тым, наколькі багатая на гісторыка-культурную спадчыну, помнікі прыроды і слынных людзей […]

Продолжить чтение

Будьте счастливы

Лето — пора года, способная наши мечты о путешествии превратить в реальность. Именно на это время припадают чаще всего наши отпуска, и мы из душных офисов и кабинетов устремляемся в дальние и не очень страны. У людей может быть много поводов и причин подняться с дивана и отправиться в путь, но главная из них заключается […]

Продолжить чтение

Журналісцкі штотыднёвік

  Панядзелак.Страта Тэлефонная кніга мабільніка перапоўнена. І ўсе нумары стратэгічна важныя. Вось толькі паспрабуй выдаліць які-небудзь – і ён тут жа спатрэбіцца. Хаця часам лаўлю сябе на думцы: хто яны, гэтыя людзі, з невядомымі прозвішчамі і імёнамі? Нешта ж мяне прымусіла ўнесці іх у спіс неабходных абанентаў?! Але мяне хоць рэж, не ўспомню, дзе, калі […]

Продолжить чтение

У кожнага свой маршрут

На мінулым тыдні ў Ашмянах прайшлі чарговыя Гальшанскія чытанні, дзясятыя па ліку. Паведамленні навукоўцаў, мясцовых юных даследчыкаў і іх настаўнікаў дапоўнілі цікавымі звесткамі і фактамі пра багатую спадчыну Ашмянскага краю. У новым, раней невядомым ракурсе, гучалі імёны славутых асоб нашай зямлі, узгадваліся падзеі мінуўшчыны. Для каго праводзіцца ўся гэта работа? Каму могуць спатрэбіцца матэрыялы навукова-практычнай […]

Продолжить чтение

Путь в никуда

В марте пожарные Ошмянского РОЧС спасли из огня двух мужчин. К большому сожалению, один из них спустя четыре дня нахождения в реанимационном отделении больницы умер. Ожоги более 40 процентов тела (практически полностью сгорели нижние конечности) оказались несовместимыми с жизнью. Второй погорелец отделался легким испугом. Придя в себя в медучреждении, сиганул в окно, отказавшись от помощи […]

Продолжить чтение

Милосердие по требованию

Милосердие, сострадание. Можно помногу и долго рассуждать об этом высоком чувстве, приводя примеры и давая себе отчет в том, что когда-то мы впитали его с молоком матери и чисто по доброте душевной совершаем на протяжении всей жизни добрые поступки. Когда учились в школе, входили в состав тимуровских отрядов, или волонтерских, как они теперь называются. Посещали […]

Продолжить чтение

Моцная слабая жанчына

Ёй усё жыццё хацелася стаць слабой. Дзяўчынай яна марыла, што час гэты настане, як яна скончыць школу і паступіць вучыцца ў інстытут. Аднак тады трэба было дзяліць вучобу з работай: студэнцкай стыпендыі не хапала на пакой, што прыходзілася здымаць з сяброўкай на працягу пяці год. Апроч таго хацелася купіць адзенне, не горшае чым у аднакурсніц. […]

Продолжить чтение

Прагуляюся па Заходняй, збочу на Крынічную

  Назіральны чалавек звяртае ўвагу на тое, што для многіх застаецца недасяжным. Ён прыкмячае дробязі ва ўсім: прыродзе, людзях, падзеях. Уважлівасць дапамагае ў працоўнай дзейнасці, у зносінах з людзьмі дый у цэлым адкрывае шлях да пазнання свету. Але разам з тым назіральны чалавек бачыць і тое, што можна было б і абмінуць, змаўчаць. А гэта […]

Продолжить чтение

Мая, адзіная, непаўторная…

Малая радзіма. Яна як радзімка, з якой ты нарадзіўся і памрэш. Канешне, яе можна выдаліць, паспрабаваць вырваць з цела, аднак шнар-след усё роўна будзе нагадваць аб сабе салодкім болем. Цяжка растлумачыць, чаму яна называецца малой. Зразумела, калі ў кагосьці гэта невялічкая вёсачка ці гарадок. Аднак і для тых, хто нарадзіўся ў мегаполісе, гэта месца  таксама […]

Продолжить чтение

Мисочка у подъезда

Все мы делимся на несколько категорий: кошатников, собачников и тех, кто ненавидит и тех, и других. Кого из нас больше, трудно сказать. Хочется верить в то, что все же людей с большим сердцем — ведь сегодня в каждой второй семье живет пушистый и не очень комочек счастья. Но стали ли мы от этого добрее? Может, […]

Продолжить чтение

Боршч і каша – куцця наша

  Калі мы гаворым пра традыцыі, часам нават не задумваемся, што яны азначаюць і чаму існуюць. Але ж яны – гэта вам не дождж і не снег, не прывычка, выпрацаваная шляхам паўтору пэўных дзеянняў. Традыцыі – гэта частка культуры народа, грунтоўны пласт, што пакінулі нам нашы продкі, аснова, без якой немагчыма ўявіць культурнае грамадства. Размаўляючы […]

Продолжить чтение

Давайце верыць у цуд

Новы год ужо заўтра, а снежань зусім забыўся, што ён — не кастрычнік. На тэрмометры плюс шэсць. У лужынах адбіваецца шэрае неба. Збіраецца на дождж. «Можа, каб снег ляжаў, настрою святочнага дадалося б,» — адзначыла ў размове мая знаёмая і з сумам уздыхнула. Трэба загадаць у навагоднюю ноч, каб зіма прыйшла. Гэта ж самы лепшы […]

Продолжить чтение